Rzecznik Praw Dziecka -> Prawa Dziecka
Prawa Dziecka
Każdy człowiek jest osobą, ale żaden człowiek nie rodzi się w pełni
ukształtowany. Pełnię swojej osobowości musi rozwinąć.
Każdy człowiek musi odpowiednio ukształtować swoje ciało, musi uaktywnić swoje
siły motoryczne pozwalające mu się poruszać, musi rozwinąć swoje zmysły
pozwalające mu na kontakt z otaczającym go światem, musi rozwinąć uczucia,
dzięki którym będzie mógł reagować na rzeczywistość i wreszcie musi nauczyć się
korzystać z woli i rozumu. Wola i rozum charakteryzują człowieka jako człowieka
właśnie. Dzięki nim człowiek w sposób wolny i świadomy podejmuje decyzje i
ponosi za nie odpowiedzialność.
Człowiek musi się zatem rozwinąć i dojrzeć do właściwego sobie sposobu życia.
Rozwój ten wyznacza sama ludzka natura. W naturę tą wpisane są swoiste prawa. To
właśnie prawa natury. Wypełnienie naturalnych praw ludzkich aktualizuje
człowieka, ich zablokowanie degraduje go.
Najważniejszym, naturalnym prawem człowieka jest prawo do życia. Z niego płynie
prawo do pełnego - na miarę człowieka - rozwoju.
Ale prawa natury należy dobrze rozpoznać i zabezpieczyć. Takim właśnie
zabezpieczeniem jest prawo stanowione, stworzone przez ludzi, ogłoszone i
zobowiązujące do jego przestrzegania. O dobrym prawie mówimy wówczas gdy dobrze
służy człowiekowi a więc dobrze służy jego aktualizacji.
Dzieci posiadają szczególne prawa. Aktualizacja ich człowieczeństwa przebiega
bowiem w szczególny sposób. Dziecko nie potrafi samo zadbać o siebie, nie
potrafi samodzielnie aktualizować swojej natury. Potrzebuje do tego rodziców,
opiekunów, potrzebuje wielu innych ludzi. Dlatego naturalnymi "strażnikami" praw
dziecka są jego rodzice i opiekunowie. Ale dziecko potrzebuje też specjalnego
zabezpieczenia w prawie stanowionym. Dobre prawo stanowione może i powinno
pomagać rodzicom i opiekunom w rozwoju dziecka.
W Polsce Konstytucja RP, Konwencja o Prawach Dziecka oraz Ustawa o Rzeczniku
Praw Dziecka stanowią najważniejsze odnoszące się do dziecka stanowione
akty prawne
.